De muziek kwam niet zoals in die dagen gewoonlijk was van een orkest op het toneel maar via een door de projector aangedreven Vitaphone, een soort grote platenspeler die gelijkgeschakeld was met de filmprojector. De eerste echte geluidsfilm was natuurlijk de in 1927 gemaakte film “The Jazzsinger” met de legendarische Al Jolson in de hoofdrol. De eerste woorden die het publiek in de bioscoop te horen kreeg waren: “Say Ma, listen to this…”. Deze film werd in twee versies in roulatie gebracht, namelijk “Sound on Disc” en het door AT&T ontwikkelde fotografische geluid op film. Het eerste systeem had één groot nadeel: als de film brak en er moesten een paar beeldjes uit de kopie geknipt worden, moest ook de naald van de platenspeler op dat moment ‘verzet” worden. Geen wonder dus dat het geluid wel eens niet helemaal mee liep.